W powszechnej świadomości PolakĂłw oprawcy z Wołynia nie posiadają twarzy.

Sytuację tę może zmienić książka Marka A. Koprowskiego, ktĂłrą trzymają Państwo w rękach. Jej autor - znany popularyzator historii - udowadnia, że za ludobĂłjstwem PolakĂłw na Wołyniu stali konkretni ludzie. Znani z imienia i nazwiska działacze OUN i dowĂłdcy sotni UPA. To oni zaplanowali, a następnie zrealizowali metodyczną operację wymierzoną w polskich cywilĂłw. (.)

Zarąbywanie siekierą, rżnięcie piłą, rozbijanie czaszki młotem, palenie żywcem, podrzynanie gardła nożem, topienie w studni, szlachtowanie kosą, wycinanie płodĂłw z brzuchĂłw konających matek, ćwiartowanie, patroszenie, dekapitacja - to nie jest zestawienie makabrycznych średniowiecznych tortur ani wyliczenie metod stosowanych przez czerń kozacką w trakcie powstania chmielnickiego w połowie XVII wieku. W ten sposĂłb członkowie Ukraińskiej Powstańczej Armii mordowali polskich cywilĂłw w 1943 roku na Wołyniu. W ten sposĂłb zadawano śmierć ludziom w Europie w połowie XX wieku.

LudobĂłjstwo dokonane przez ukraińskich szowinistĂłw na polskiej ludności Wołynia przeraża nie tylko swoją skalą, ale rĂłwnież okrucieństwem oprawcĂłw. (.)

Największym atutem książki Marka A. Koprowskiego jest obfite wykorzystanie źrĂłdeł banderowskich. Przede wszystkich wspomnień i meldunkĂłw działaczy i żołnierzy tej formacji. Dzięki temu możemy spojrzeć na ludobĂłjstwo PolakĂłw z nowej perspektywy. Nie z perspektywy ofiar, ale z perspektywy katĂłw. Banderowcy wcale bowiem nie ukrywali, że konflikt z Polakami rozwiązali "ogniem i mieczem". Bez litości i bez pardonu.

Wspomnienia ludzi, ktĂłrzy przeszli przez piekło.

Utworzone w 1921 roku wojewĂłdztwo wołyńskie miało stać się Ziemią Obiecaną dla osiedlających się tam PolakĂłw. Wielu spośrĂłd nich było legionistami JĂłzefa Piłsudskiego i bohaterami wojny polsko-bolszewickiej.

Jednak II wojna światowa wymazała ten obszar z mapy Polski. Przedtem jednak jego mieszkańcy przeszli katorgę okupacji sowieckiej i niemieckiej oraz piekło ukraińskich rzezi.

Ale przecież życie na Wołyniu to nie tylko lata okupacji i bestialskie ludobĂłjstwo, świadomie zaplanowane i przeprowadzone przez UkraińcĂłw w 1943 roku. Zgromadzone w niniejszym tomie relacje mĂłwią także wiele o życiu na Wołyniu przed II wojną światową, o świecie, ktĂłry przestał istnieć. Dopowiadają rĂłwnież dalsze, powojenne losy ich bohaterĂłw.

To unikatowe, bezpośrednie wspomnienia PolakĂłw, ktĂłrzy osoobiście doświadczyli na Wołyniu gehenny ze strony trzech wrogĂłw. NiektĂłrzy podjęli z nimi walkę. Niemniej jednak po wygranej ponoć wojnie musieli opuścić swoje domy i na nowo zapuścić brutalnie wyrwane korzenie w nowych granicach Polski. Z trudem znosili swĂłj los i spadające na nich prześladowania ze strony niechętnej im władzy ludowej.

Wszystkie zgromadzone tu relacje pieczołowicie opracował Marek A. Koprowski - pisarz, dziennikarz i reporter, niestrudzony tropiciel wciąż istniejących śladĂłw polskości na dawnych Kresach II Rzeczpospolitej.

Relacje ostatnich świadkĂłw straszliwej historii.

Oto przełomowy okres w dziejach Polski kresowej, w miejscu bardzo szczegĂłlnym - na Wołyniu. Opowieść o tym, jak Polska przestała tam istnieć i o niezwykle dramatycznych okolicznościach, ktĂłre się do tego przyczyniły.

Przeżycia ostatnich żyjących WołyniakĂłw są obecne w codziennej egzystencji - ich samych oraz ich potomnych. Nie żywią nienawiści do oprawcĂłw z UPA i OUN, nie dążą do rozliczeń. Zależy im wyłącznie na pamięci o dziesiątkach tysięcy osĂłb, ktĂłre zginęły z rąk siepaczy, a także na prawdzie o tamtych wydarzeniach.

Ostatni już świadkowie relacjonują okrutne zbrodnie, ale też cały kontekst wojennej rzeczywistości Wołynia, pełnej paradoksĂłw, niespodziewanych ocaleń, rĂłżnych form konspiracji i walki zbrojnej, w ktĂłrej sojusze bywały zaskakujące.